اومدی ،
یه روز ، تو یک
صبح بهاری
که می خوند
ترانه عشق و
قناری
من شدم
مست دوتا
چشم سیاهت
دست و پا
بستهء اون
ناز نگاهت
خونه کردی ،تو دلم ،
به این نشون
جان مریم ،
گل پاک و مهربون
توشدی
توان هر دو
پای بسته
مرحم و
دوای این
دل شکسته
منو بردی
تا دیار
آشنایی
تا به شهر
عشق و شور
و روشنایی
بال پرواز منی ،
تو اسمون
جان مریم ،
گل پاک و مهربون
حالا عطر
تو پیچیده،
توی خونه
شاخه خشک
درخت
زده جوونه
دیگه بلبل
توی باغ
ترانه سازه
بهترین
ترانه رو
برات می سازه.
معنی
شعر منی ،
به هر زبون
جان مریم ،
گل پاک و
مهربون
بی تو من
مرده و دلخسته
و زارم
با تو حتی
تو خزون
فصل بهارم
منم اون
گم شده
تو راه نجاتی
من مثه
ماهی و تو
آب حیاتی
من دوست
دارم تو رو ،
تا پای جون
جان مریم ،
گل پاک و
مهربون.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: عاشقانه های کلاسیک


















































