تبادل لینک هوشمند 
لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
دیری ست این دل بی جهت ، نا مهربانی می کند
غم می خورد ، کز می کند ، میل جوانی می کند.
فریاد مستی می کشد ، بی ترس و بیم از محتسب
بر جام ، آتش می زند. من را روانی می کند.
در آسمانها می پرد ، چون طا ئران تیز پر
با پر به جوهر می زند ، نامه پرانی می کند .
اندی صبور می شود ، چون سنگ ، سخت و بی صدا
یا دائما" نق می زند ، بلبل زبانی می کند.
چون شمع روشن می شود . می سوزد از راز درون
گل را نوازش می دهد ، بس دل ستانی می کند.
گاهی به چنگ و رود و عود ، آنی نشسته در سجود
گاهی به دریا می رود ، یک دم شبانی می کند.
عاشق شده گویی دلم ، این است شاید مشکلم
باید ببینم تا به کی ، دل سر گرانی می کند؟
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: عاشقانه های کلاسیک
تاريخ : چهار شنبه 19 آذر 1399 | 12:46 | نویسنده : بیابانگرد |
هفت وادی شمس الدین عراقی عشق وطن نام و نشان من کوک شور ، ماهور جوم جومک بلگ خزون همچو طبیعت زخمه شوخی با رفیق شفیق جناب فخار قدرت غزل طفل درون سوغات گیلان چه کسی لایک می گیرد . سعدیا از حس ارتکاب همسرت مٌرد زار زار یاس و امید روز و شب حرکت و سکون گریه و خنده قصه و غصه سادگی و تجمل زاویه و تفاهم عشق و نفرت زندگی و مرگ حس خوبی است حضرت حاکی کلوزیوم ساعت را بشکن می جویمت تو تنها نیستی من ، آدمم تنهایی ممتد مسلخ عشق گرمای خورشید در سویدای دشت حتی درسکوت نه .... تو عاشق شده ای قلبت را ربوده ام و سپیده دم همیشه فریادم زبان احساسم شام تا شام تناور درخت عشق همیشه عاشق آغاز دو چشمت مطمئن باش که من می دانم سایت ماه اسکین طراح قالب وبلاگ رایگان با امکانات عالی
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
خبرنامه وب سایت:
آمار
وبلاگ:
